Καλώς Ήλθατε

 

Αυτό που ζούμε καθημερινά είναι ένα συνεχές ημίτονο (έτσι τα έμαθα πριν από αρκετά χρόνια)!

Μια πάνω και μια κάτω με συχνότητα πραγματικά θαυμαστή.

Πόσες φορές δεν είπαμε ως ΕΔΩ! Δεν αντέχω άλλο.

Ξανασηκωθήκαμε. Ξαναπέσαμε. Και όλα αυτά γιατί;

Γιατί όταν είμαστε μικρά μας έμαθαν να αναζητούμε την ηρεμία.

Δεν μας είπε κανείς ότι είμαστε μια θάλασσα. Με ηρεμία, με φουρτούνες, με λίγο κυματάκι...

Με τα πάντα. Είναι τελικά μη βιώσιμο να προσπαθούμε να είμαστε πάντα ευτυχισμένοι.

Και πιο το νόημα στην τελική. Η ομορφιά της ζωής είναι τα πολλά σκατά.

Τα πολλά και συνεχή ζόρια κάθε μορφής.

Όλοι κουβαλούν το σταυρό τους.

Όλοι όμως έχουν την υποχρέωση να αγωνιστούν.

Ομορφιά σε όλα τα δευτερόλεπτα.

Σε όλες τις ώρες.

Και κάπως έτσι ξεκινάμε!

Καλώς ήλθατε....